Rođen je u Drenovi kraj Zeline 1917. godine. Diplomirao je arhitekturu 1949. na Tehničkom fakultetu u Zagrebu. Jedan je od osnivača grupe EXAT 51, suosnivač Studija za industrijsko oblikovanje te Centra za industrijsko oblikovanje u Zagrebu. Vodio je arhitektonski odjel na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu od 1950. do 1954. Bio je urednik časopisa ”Čovjek i prostor” te ravnatelj arhitektonskog biroa ”Centar 51”. Bavio se projektiranjem izložbenih prostora (Paviljon za svjetsku izložbu u Bruxellesu, 1958. i Triennale u Milanu, 1964.). Njegov rad obuhvaća slikarstvo, urbanizam (razvio je teorijske pojmove „Sinturbanizam“ i „Heliopolis“), skulpturu, grafiku i scenografiju provodeći u svim disciplinama princip likovne sinteze. Izlagao je na izložbama „Novih tendencija“ te u sklopu grupe „Junij“. Dobitnik je Herderove nagrade (1981.) te Nagrade „Vladimir Nazor“ za životno djelo (1992.). Djela su mu pohranjena u zbirci „Richter“ u Vrhovcu (Zagreb). Pokušavajući stvoriti sintezu arhitekture i urbanizma, reljefa i skulpture, njegova „sistemska plastika“ i „sistemska skulptura“ kao i „Reljefometri“ odražavaju želju za radom (konstrukcijom) i za eksperimentiranjem.
Umire u Zagrebu 2002. godine.

Na Mediteranskom kiparskom simpoziju sudjelovao je 1972. godine.